رادیکال های آزاد ترکیبات بسیار فعالی هستند که دارای الکترون منفرد یا جفت نشده می باشند که در حین واکنش اکسیژن با بعضی مولکولها در بدن (طی پروسه سوخت و ساز طبیعی) ساخته می شوند. همه سلول های بدن دارای اتم هایی با هسته بار مثبت و الکترون های با بار منفی به دور خود هستند. چه طی فعالیتهای متابولیکی بدن و چه هنگامی که در بدن در معرض عوامل محیطی نامناسب قرار می گیرد، الکترون ها می توانند از مدار خود خارج شوند. در این حالت، اتمی که الکترون از دست داده است، ناپایدار می شود و سعی می کند تا از اتم های نزدیک به خود الکترون بگیرد تا جایگزین الکترون از دست رفته، نماید و در نتیجه واکنش های زنجیره ای به راه می افتد که عواقب سویی در پی دارد.
درواقع رادیکال های آزاد به دلیل داشتن مقادیر زیادی از انرژی، بسیار ناپایدارند و جهت کاهش میزان انرژی، با مواد شیمیایی خاصی در بدن واکنش داده و در نتیجه در عملکرد طبیعی سلول های بدن تداخل ایجاد می کنند. رادیکال های آزاد با اجزای سلولی از جمله DNA واکنش نشان داده و باعث اختلال عمل سلول ها یا حتی مرگ آنها می شود.
در حالت عادی سیستم دفاعی بدن توان خنثی کردن این رادیکال های آزاد را دارد, اما عوامل مخرب محیطی مثل اشعه ها از جمله فوق بنفش، الکل، آلودگی هوا و دود های سمی، سیگار، موادشیمیایی، آفت کش ها، غذاهای سرخ شده، چربی های غیراشباع، برخی دارو ها، افزودنی های غذایی نظیر نگه دارنده ها و رنگ های غذایی (در حد غیرمجاز) باعث می شوند بدن نتواند با این رادیکال های آزاد مبارزه کند.
در نتیجه ساختار و عملکرد سلول های بدن توسط این مواد آسیب دیده و منجر به بروز پیری زودرس، اختلال در عملکرد حافظه، اختلالات حرکتی، عوارض قلبی-عروقی، اختلالات بینایی و سرطان می شوند.
.
.
.
.
لطفا درباره مطلب( نظر ، انتقاد ، پیشنهاد) بدید
ممنون از بازدیدتون